Guihèn
Cirsium ferox
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Bartalai, Bartarai.
Nom en français : Cirse féroce.
Descripcioun :Aquéu poulit bartalai o guihèn di flour blanco flouris mai tardié dins l'an que soun cousin. Se recounèis peréu à si cambo de flour sènso espino. Coumpara emé lou bartalai que ié sèmblo proun aleva la coulour.
Usanço :Dèu èstre manjadis coume soun proche cousin Cirsium vulgare (de vèire à sa ficho).
Port : Grando erbo
Taio : 40 à 150 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Cirsium
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 5 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Prouvènço e Itàli
Juliet à óutobre
Liò : Tepiero seco
- Camin
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mediterrano-Mountagniero-Nord
Ref. sc. : Cirsium ferox (L.) DC., 1805
Calamandrié-jaune
Teucrium flavum
Lamiaceae Labiaceae
Nom en français : Germandrée jaune.
Descripcioun :Lou calamandrié-jaune es uno planto pelouso que sèmblo un pichot bouissoun. Li ramo soun drecho, forto e gaire ramificado. Li fueio dounon d'èr à-n-aquéli dóu pichot-chaine, emé si dènt redouno. Bonodi si flour jauno, es eisa de lou destria.
Usanço :Sèmblo qu'a li mémis usanço que l'erbo-dóu-pichot-chaine. Es uno planto dicho depurativo e tounico ; lucho contro li fèbre e lis espaime.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Teucrium
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 20 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Roucaio
- Esboudèu
- Tepiero roucaiouso
- Baus
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterranenco
Ref. sc. : Teucrium flavum L., 1753